Afet ve Acil Durumunda Kendinizi ve Sevdiklerinizi Koruma Altına Alın

Yaşam Koruma Sistemleri Tasarım, Hesap ve Yapım Esasları kapsamında her bir bölümde belirtilen esasların ve temel uygulama prensiplerinin açıklanması, yapısal çelik ve çelik – betonarme kompozit yapı elemanlarının ve yapı sistemlerinin, kullanım amaçlarına uygun olarak, yeterli bir güvenlikle tasarımına ve yapımına ilişkin yöntem, kural ve koşulların esaslarının uygulandığı yapı elemanları ve birleşim araçlarına ait örnek çözümlerden oluşmaktadır. Ancak boyutlandırmanın tamamlanabilmesi için yürürlükteki deprem yönetmeliğinin ilgili koşullarının da göz önüne alınması gerekmektedir. Yönetmelik kapsamında, çelik yapı elemanlarının ve birleşimlerinin dayanım sınır durumu esas alınarak tasarımı Yük ve Dayanım Katsayıları ile Tasarım veya Güvenlik Katsayıları ile Tasarım yaklaşımlarından biri uygulanarak gerçekleştirilmektedir.

Malzeme Seçimi

Yapı çeliği, birleşim araçları ve diğer çelik yapı malzemesinin özellikleri ve ilgili standart, norm ve yönetmelikler, malzeme karakteristik değerleri üretim standartlarında verilen minimum değerlerdir. Donatı çeliği için TS 708 standartlarında belirtilen ilgili malzeme özellikleri geçerlidir. TS EN 10025’e uygun şekilde sıcak haddelenerek üretilmiş çelik profiller ve levhalar ile EN 10210 ve EN 10219’a uygun olarak üretilen yapısal boru ve kutu enkesitli elemanların oluşturduğu çelik ve çelik-betonarme kompozit yapıların tasarım esaslarını içerir.

Tüm kullanılan ana malzemeler, ara malzemeler ve sarf malzemeler konuya muktedir üniversite öğretim görevlileri tarafından belirlenmektedir.

İmalat ve Montaj

Hesap raporu ve uygulama projeleri ile imalat ve montaj (yerinde uygulama) işlerinde Montaj şartnamesi ve İşlem Metodolojisinde belirtilen kurallar esas alınacaktır. Çelik yapı sistemleri ve çelik – betonarme kompozit yapıların yapısal çelik elemanlarının imalat ve montaj aşamalarına ait genel ve teknik esasların uygulamalarında TS EN 1090 – 2 de verilen ilgili koşullara uyulması zorunludur. Yapısal çelik elemanların imalat ve montajında uygulanması gereken genel ve teknik esaslar, kalite kontrol ve yönetim ölçütleri TS EN 1090 – 2 de tanımlanan uygulama sınıflarına göre verilmektedir. Uygulama sınıfı Yaşam Koruma Sistemleri proje sorumlusu tarafından belirlenecektir. Uygulama sınıfı belirlenirken TS EN 1090 – 2 de verilen kurallara uyulacaktır. Çelik ve çelik – betonarme kompozit yapı sistemlerinin proje hesap raporları ve uygulama projesi çizimlerinin sunumunda, imalat ve montaj aşamalarında uyulması gereken minimum kurallar belirlenmiştir.

Yapı sisteminin analiz ve boyutlandırma hesapları ile stabilite (kararlılık) kontrollerinin yanında, birleşim ve ek detayları ile bunlara ait hesaplar proje hesap raporu kapsamında ayrıntılı, açık ve izlenebilir olarak İmalat şartnamesinde verilecektir.

Kalite Kontrol

Yapısal çelik ve çelik – betonarme kompozit yapı sistemlerinin ve elemanlarının kalite kontrolü ve güvencesi için gerekli minimum kuralları içermektedir. Beton ve donatı çeliği ile ilgili kalite kontrolü ve güvencesi bu bölümün kapsamında değildir. İmalat ve montaj aşamalarındaki işlerin kalite kontrolü, TS EN 1090 – 2 standardına uygun olarak gerçekleştirilecektir. İmalatı tamamlanmış çelik yapı elemanlarının montaj bölgesine, tanımlanan toleranslar içinde hatasız ve kusursuz olduklarının belgelenmesinin ardından sağlanacaktır. Kalite kontrol denetimcileri, imalat uygulamalarının TS EN 1090 – 2 ye uygun olarak gerçekleşmesini denetleyecektir.

Tasarımda Temel İlkeler

Yapı sistemini oluşturan elemanların ve birleşimlerin tasarımı, yapısal analizin temel varsayımları ve yapı sisteminin öngörülen kullanım ve davranış özellikleri ile uyumlu olmalıdır. Çelik yapı elemanları ve birleşimlerinin tasarımı, yapının kendinden beklenen tüm fonksiyonları belirli bir güvenlik altında yerine getirebilecek düzeyde kararlılık (stabilite), dayanım ve rijitliğe sahip olacak şekilde, dayanım ve kullanılabilirlik sınır durumları esas alınarak gerçekleştirilecektir.

Dayanım sınır durumu, dayanım veya stabilite yetersizliği nedeniyle bölgesel veya tümsel göçme oluşumunu tanımlar. Buna karşılık kullanılabilirlik sınır durumu, yapıdan beklenen fonksiyonları engelleyen aşırı yer değiştirmeler ve benzeri özellikler cinsinden tanımlanır. Stabilite Yapı sistemlerinin stabilite analizi, eleman bazındaki ve sistem genelindeki geometri değişimlerinin denge denklemlerine etkisini göz önüne alan ikinci mertebe teorisine göre hesap yapılmasını öngörmektedir. Birleşimler Yapı sisteminin birleşim detayları belirlenen kurallara uygun olarak tasarlanacaktır. Birleşimlerin tasarımında esas alınacak iç kuvvetler ve şekil değiştirmeler, yapısal analizin varsayımlarına ve birleşimden beklenen performans özelliklerine bağlı olarak belirlenmektedir.